Wiersz-11

Szkalny zamek duszy

mej

Tak niezwykle kruchy

jest

Rzeka nadzieji weń

wpływa

Chmury porażki idą

za nią 

Każda rysa coraz

bardziej

Kruszy jego mur

szkła 

Jestem tylko pęknięciem 

weń

Widzisz choć wzrok

odwracasz

Słyszyz choć uszy

zatykasz

Mówisz choć usta 

zakrywasz

Nie pozwól by 

runął 

Szklany zamej duszy

mej